İbrahim Diken

Anadolu Üniversitesi

İbrahim Diken profosörlüğünü özel eğitim alanında almıştır. 2006-2010 yılları arasında Anadolu Üniversitesi Özel Eğitim bölümü başkanlığı yapmıştır. Halen Anadolu Üniversitesi Engelliler Araştırma Enstitüsü’nde müdür olarak görev yapmaktadır. Yine Anadolu Üniversitesi’nde Erken Çocuklukta Özel Eğitim Tezli Yüksek Lisans Program Başkanlığı görevini yürütmektedir. Erken Çocuklukta Müdahaleler ve Özel Eğitim alanlarında uluslararası bir çok kongrede düzenleme kurulu başkanlığı yapmıştır ve hala yapmaktadır. Ulusal ve uluslararası bilimsel dergilerde hakemlik görevleri üstlenmektedir. 2018 Engelsiz Bilişim Eğitim Ödülü ve 2015 yılı Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Bilim İnsanı Ödülü’nü kazanmıştır. 1999 yılında Yüksek Öğretim Kurumu’nun yapmış olduğu Lisansüstü Eğitim Sınavını geçerek ABD’de doktora bursu kazanmıştır. Uluslararası Erken Müdahale Derneği yürütme kurulu üyesi, ürkiye Erken Çocuklukta Müdahale Derneği-EÇOMDER kurucu başkanı, Türkiye Özel Eğitimciler Derneği-ÖZDER ve Okulöncesi Eğitimi Yaygınlaştırma ve Destekleme Derneği üyesidir.


Erken Çocuklukta Kritik Bir Konu: Nitelikli Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi

Çocuk gelişimine ilişkin temel kuramlar erken çocukluk döneminde öğrenmelerin yaşantılar/deneyimler aracılığı ile oluştuğunu ortaya koyarken, araştırmalar çocuk uyanık iken çocukla en fazla etkileşime giren daha doğrusu en fazla yaşantıya sahip yetişkinlerin çocukların gelişimi ve öğrenmeleri üzerinde en fazla etkiye sahip olduklarını ortaya koymaktadır. Dolayısı ile çocuklar ile etkileşime giren yetişkinlerin bu etkileşimler sırasındaki yaşantıları çocuklara nasıl anlamlardıkları önemlidir. Öğrenme ile ilgili yaşantıların ya da deneyimlerin gün içinde çocukların uyanık olduğu zamanlarda oluştuğu gözönüne alındığında yetişkinlerin bu yaşantıları çocukların gelişimlerine uygun bir şekilde yanıtlamalarının önemini ortaya koymaktadır. Bu nedenle, gün içindeki rutin, etkinlik ve geçişlerde oluşan yapılandırılmış, yarı-yapılandırılmış ya da kendiliğinden oluşan/yapılandırılmamış yaşantıların ya da deneyimlerin yetişkinler için gelişimsel açıdan bir öğretim anı çocuklar için ise bir öğrenme anı olduğu unutulmamalıdır. İşte bu sunuda çocuk uyanık iken çocukla birlikte olan yetişkinlerin farkında olmaları ya da sahip olmaları gereken nitelikli etkileşim becerilerinin/stratejilerinin neler olduğuna vurgu yapılarak video uygulamaları ile günlük rutin, etkinlik ve geçişlerde kullanılacak niteliklii yetişkin etkileşim stratejileri açıklanacaktır.